- Home
- Przydatne wskazówki
- Jak uniknąć tłumów na...
Stanie przed baśniowymi wieżami Zamku Vajdahunyad tylko po to, by przeciskać się przez tłum selfie, to przeciwieństwo jego średniowiecznego uroku. Rocznie ponad 1,2 miliona odwiedzających przybywa do tego architektonicznego cudu, a dziedziniec w szczycie sezonu potrafi być odwiedzany przez 2300 osób na godzinę. To nie tylko kwestia przestrzeni – pośpieszne zdjęcia nie oddają piękna rzeźbionych demonów na łukach, a ciągłe przepychanki psują atmosferę tego arcydzieła z 1896 roku. Miejscowi wiedzą, że zamek odsłania swoje prawdziwe oblicze, gdy nie ma wokół tłumów. Od porannego światła padającego na gotyckie okna po sekretne punkty widokowe, których nie znają nawet przewodnicy – istnieją sposoby, by doświadczyć tego miejsca w pełni.
Dlaczego wizyta w południe to zły pomysł
Dziedziniec, choć urokliwy, staje się prawdziwym koszmarem między 11:00 a 15:00, gdy zjeżdżają się wycieczki. To, co na mapie wygląda na przestronny plac, zamienia się w istny korek, a turyści ustawiają się w kolejce, by zrobić zdjęcie słynnej Bramy Rycerskiej. Latem problem potęguje upał – kamienne ściany nagrzewają się, a zacienione ławki są stale zajęte. Nawet zabawne detale architektoniczne, jak zakapturzona postać w krużgankach, pozostają niezauważone. Zdjęcia bez przypadkowych osób w tle stają się niemal niemożliwe, a audio przewodniki giną w gwarze. To nie tylko kwestia komfortu – zamek kryje historie, które wymagają spokojnej kontemplacji. Smoki nad oknami? To repliki transylwańskich rzeźb, których wykonanie zajęło artystom miesiące. Studnia na dziedzińcu to nie tylko ozdoba – to nawiązanie do średniowiecznych systemów wodnych. Te opowieści giną w tłumie.
Godziny, które polecają miejscowi
Strażnicy parku otwierają bramy zamku o 6:00 przez cały rok, tworząc dwugodzinne okno, gdy dziedziniec należy tylko do biegaczy i fotografów. Świt to magiczny czas – mgła unosi się nad fosą, poranne słońce złoci kaplicę romańską, a studnia jest tylko twoja. To wtedy profesjonaliści robią zdjęcia do przewodników. Nie możesz wstać tak wcześnie? Przybądź po 18:00 latem, gdy turyści rozchodzą się na obiad. Zamek jest podświetlony do 23:00, a „niebieska godzina” sprawia, że wieże lśnią jak z bajki. Bonus: ławki muzyczne grają inne melodie po zmroku. Zimą warto przyjść w tygodniu między 8:00 a 9:00 – mróz podkreśla fakturę murów. Te chwile to nie tylko brak tłumów – to szansa, by zobaczyć, jak zamek zmienia się w ciągu dnia.
Tajemne punkty widokowe
Odkryj mniej znane zakątki dziedzińca. Mały most za Muzeum Rolnictwa (północno-wschodni narożnik) idealnie odbija gotycką wieżę w fosie. Niewielu wie, że tylna brama przy Placu Bohaterów oferuje widok na renesansową loggię bez tłumów. Do zdjęć z góry warto wejść na często pusty balkon na drugim piętrze muzeum – wystarczy zapytać personel. Nawet w szczycie krużganki przy kaplicy pozostają spokojne, a ich sklepienie kryje biblijne opowieści. Prawdziwi znawcy przychodzą podczas lekkiego deszczu – kamienie nabierają głębi kolorów, a dziedziniec pustoszeje, gdy turyści szukają schronienia. Te miejsca dowodzą, że główne wejście to nie jedyna opcja.
Kiedy warto zapłacić za spokój
Niektóre opcje specjalne są warte swojej ceny. Rzadko reklamowany „Bilet Rycerski” daje wstęp na dziedziniec już o 7:30 oraz dostęp na dach z panoramą. Dla pasjonatów fotografii Muzeum Fotografii organizuje warsztaty o wschodzie słońca z wyłącznym wstępem. W zimie polecamy bilety VIP na Jarmark Bożonarodzeniowy – można napić się grzańca wśród dekoracji bez tłoku. Te opcje sprawdzają się w szczycie sezonu (czerwiec-sierpień, grudzień), gdy nawet poza godzinami szczytu jest tłoczno. Jeśli szukasz oszczędności, odwiedź zamek we wtorki rano lub w czasie zmiany warty (10:00 w tygodniu) – tłumy gromadzą się wtedy przy tym widowisku, pozostawiając dziedziniec pusty.
